مطالعه تأثیر کاربرد برخی کودهای زیستی و کمپوست زباله شهری به عنوان بسترهای کشت بر برخی شاخص های رشد آهار (zinnia elegans

به دلیل مصرف بی رویه کودهای شیمیایی و نیز عدم وجود اطلاعات کافی در مورد واکنش های رشدی گیاهان زینتی به کودهای بیولوژیکی و کمپوست زباله شهری، این پژوهش روی گل آهار انجام شد. آزمایش با هشت تیمار و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای کودی شامل کمپوست زباله شهری، کود زیستی فسفات بارور2، کود زیستی نیتروکسین (حاوی ازتوباکتر، آزوسپریلوم)، مخلوط کودهای کمپوست زباله شهری + نیتروکسین + فسفات بارور2، کمپوست زباله شهری + نیتروکسین، نیتروکسین + فسفات بارور2، کمپوست زباله شهری + فسفات بارور2 و شاهد (بدون هیچ گونه تیمار کودی) بودند. نتایج نشان داد بیشترین میزان یون فسفر، پتاسیم، سدیم، ارتفاع گیاه و قطر گل مربوط به تیمار کمپوست زباله شهری + فسفات بارور2 بود. مقایسه اثر متقابل تیمارهای مختلف کودی در مراحل مختلف رشد گل آهار نشان داد که تیمار کمپوست زباله شهری + فسفات بارور2 بیشترین تأثیرگذاری و تیمار فسفات بارور2 + نیتروکسین کمترین تأثیرگذاری را بر وزن تر و خشک برگ، میزان کلروفیل a، b و محتوای کاروتنویید داشتند. هم چنین تیمارهای کودی در مقایسه با شاهد اثر معنی داری بر میزان محتوای نسبی آب نداشتند. در نهایت مشخص شد که تیمار کودی کمپوست زباله شهری + فسفات بارور2 بستر و کود مناسبی برای گل آهار می باشد.